آسیب‌پذیری ناشی از تروما چیست؟ آسیب پذیری پس از سانحه یک اصطلاح گسترده است که به آسیب های عاطفی، شناختی، رفتاری و فیزیکی که فرد اغلب به دنبال قرار گرفتن در معرض یک رویداد آسیب زا متحمل می شود، اشاره دارد.
آسیب‌پذیری ناشی از تروما
فرد ممکنه در مقایسه با وضعیت قبل از آسیب، در وضعیت ضعیف تر و شکننده تر قرار گیرد. طول مدت تروما به عوامل مختلفی از جمله شدت حادثه، سن شما در زمان ضربه و حمایتی که بعد از ضربه دریافت می کنید بستگی دارد. برخی از افراد در عرض چند ماه از تروما بهبود می‌یابند. در حالی که برخی دیگر برای بهبودی کامل به سال‌ها درمان و حمایت نیاز دارند.
عواقب تروما چیست؟
بر اساس تحقیقات تجارب آسیب زا هم با سلامت رفتاری و هم با شرایط سلامت جسمی مزمن، به ویژه آن دسته از حوادث آسیب زا که در دوران کودکی رخ می دهند، مرتبط است. مصرف مواد، شرایط سلامت روان و سایر رفتارهای پرخطر با تجربیات آسیب زا مرتبط است.
افراد آسیب پذیر در برابر تروما
تحقیقات نشان داده است که کودکان به دلیل رشد سریع مغزشان در برابر تروما آسیب پذیر هستند. در طول تجربیات آسیب زا، مغز کودک در حالت استرس شدید قرار می گیرد. هورمون های مربوط به ترس فعال می شوند.
آسیب‌پذیری ناشی از تروما
سال‌های اوج آسیب‌پذیری ناشی از تروما ۶ تا ۱۰ سالگی است. این زمانی است که بچه‌ها دسترسی مستقل‌تری به اطلاعات دارند. زیرا خارج از خانه و در مدرسه هستند. همچنین، دلگرمی‌های ساده‌ای که برای کودکان خردسال جواب می‌دهد. برای بچه‌های بزرگ‌تر قابل باور نیست. در نهایت، مغز آنها از نظر فیزیکی آن‌قدر رشد نکرده است. که بتواند برانگیختگی و ترس را بفهمد یا مدیریت کند. برای مثال یک بچۀ دبستانی آن قدر بزرگ شده که بفهمد مرگ دائمی است. اما آن قدر بزرگ نیست که بداند با وجود تصاویری که از یک خیابان بمباران شده در آن سر دنیا دید. محلۀ او امن و بی‌خطر است.
روش مقابله با تروما در کودکان
در چنین مواقعی، یکی از بزرگ‌ترین فقدان‌ها غیر از مرگ انسان‌ها، از دست دادن حس کنترل داشتن است. کودکان تقریباً هیچ کنترلی روی زندگی خود ندارند و وقتی می‌بینند که والدینشان نیز کنترلی ندارند. وضعیت برای آنها بسیار ترسناک می‌شود. بنابراین والدین، حتی اگر ناراحت باشند، باید مقداری قدرت کنترل نشان دهند.
مهم‌ترین حوزه برای اعمال کنترل، برنامۀ روتین خانه است. وعده‌های غذایی یا چرت روزانه را جا نیندازید. طبق معمول برای بازی به پارک بروید. او را به موقع بخوابانید و مطمئن شوید که مراقبان دیگر نیز نظم معمول روز را دنبال می‌کنند. شما باید مطمئن شوید که کودکتان احساس امنیت می‌کند و ایجاد احساس امنیت کاری است که همین برنامه‌های روتین زندگی انجام می‌دهند
