Skip to main content

اختلال خراشیدگی پوست چیست؟ فرد مبتلا به اختلال خراشیدگی پوست که به عنوان درماتیلومانیا نیز شناخته می شود. به طور مکرر پوست خود را به اندازه کافی برای ایجاد ضایعات می چیند.

اختلال خراشیدگی پوست چیست؟

افراد مبتلا به این اختلال به طور مکرر پوست خود را می چینند یا می خراشند. آنها این کار را برای از بین بردن نقطه یا لکه ای که فکر می کنند. غیر جذاب است انجام نمیدهند. برخی افراد پوست سالم را انتخاب می کنند. برخی دیگر پینه‌ ها، جوش‌ ها یا دلمه‌ ها را می‌گیرند. رفتار پوست چیدن باعث ناراحتی یا مشکلات قابل توجهی در کار، تعاملات اجتماعی یا سایر فعالیت ها می شود.

خراشیدگی پوست باعث احساس از دست دادن کنترل، خجالت و شرم می شود. این رفتار منجر به اجتناب از موقعیت های اجتماعی می شود. افراد مبتلا به اختلال معمولاً تلاش های بسیاری برای کاهش یا توقف برداشتن پوست می کنند. خراشیدگی پوست ممکن است ناشی از احساس اضطراب یا کسالت باشد. ممکن است قبل از کندن پوست یک احساس تنش فزاینده ایجاد شود. ممکن است بعد از آن فرد به احساس آرامش برسد. یا ممکن است یک رفتار خودکار باشد. گاهی اوقات شامل اجباری برای رفع نقص درک شده است.

شیوع و درمان اختلال پوست کندن

افراد مبتلا به اختلال خراش در بزرگسالان کمتر از ۲ درصد تخمین زده می شود. و در بین زنان بسیار بیشتر از مردان است. اختلال کندن پوست اغلب در نوجوانی شروع می شود. ممکن است به مرور زمان این اختلال به وجود آید و بعد از مدتی از بین برود. درمان اختلال چیدن پوست معمولاً شامل درمان شناختی رفتاری است. از جمله تکنیکی به نام درمان معکوس عادت است. که می‌تواند به شناسایی عوامل استرس‌ زا و محرک‌ ها، تحمل و کاهش تمایلات کمک کند. و رفتاری را جایگزین رفتاری کند که آسیب کمتری دارد. افراد مبتلا به اختلال تخلیه اغلب دارای سایر اختلالات روانپزشکی هستند. اختلالاتی مانند افسردگی یا اختلال وسواس فکری اجباری هستند.

علائم و نشانه ها

  • برداشتن اجباری بند انگشتان (از طریق دهان) که نمایانگر تغییر شکل موقت انگشتان میانی و کوچک است. انگشتان دست به طور اجباری در فردی که دچار اختلال خراش است، چیده و جویده شده است.
  • برداشتن اجباری صورت با استفاده از انبر ناخن و موچین.
  • اپیزودهای برداشتن پوست اغلب با تنش، اضطراب یا استرس همراه است. در برخی موارد به دنبال چیدن، فرد مبتلا ممکن است. احساس افسردگی کند.
  •  هنگام چیدن ممکن است فرد احساس آرامش یا رضایت کند.
  • ناحیه‌ای که بیشتر انتخاب می‌شود صورت است. اما مکان‌ های مکرر دیگر شامل بازوها، پاها، پشت، لثه‌ها، گردن، شانه‌ها، پوست سر، شکم، سینه و اندام‌ هایی مانند ناخن‌ ها است.

افراد مبتلا به اختلال خراش در تکرار رفتار متفاوت عمل می کنند. برخی این کار را به طور خلاصه چند بار در روز انجام می دهند. در حالی که برخی دیگر یک جلسه چیدن پوست را ساعت ها طول می دهند. رایج ترین راه برای چیدن، استفاده از انگشتان است. اگر چه تعدادی از مبتلایان از ابزارهایی مانند موچین یا سوزن استفاده می کنند.

Leave a Reply

سیزده + 7 =