آدمهای سمی چگونه اند؟ زیاد می‌شنوم که همه به هم میگویند آدمهای سمی را حذف کن. اما کسی نمی‌گوید آدم سمی دقیقا کیست. و چه ویژگی‌هایی دارد. و از چه روشهایی سم خود را به ما منتقل می‌کند؟
آدمهای سمی چگونه اند؟
گفته می‌شود کسانی هستند که عمدی یا حتی سهوی باعث حال بد ما می‌شوند و می‌خواهند به ما آسیب بزنند. آدم احساس می‌کند با خون آشام هایی روبروست که فقط به قصد اینکه جان ما را بگیرند یکباره معلوم نیست از کجا به زندگی ما آمده‌اند. اما سهم ما در آسیبی که این آدمها به ما وارد می‌کنند چیست؟ ممکن نیست خود ما یکی از همین کسانی باشیم که سمی شده‌ایم و خودمان خبر نداریم؟!
ویژگی های آدم سمی
ما نمی‌توانیم تنها با چند ویژگی نامطلوب به دیگران برچسب سمی بزنیم. زیرا دیگر آن آدم پیش چشم ما سیاه می‌شود و نمی‌توانیم او را درک کنیم. یا با او ارتباطی همدلانه داشته باشیم. دیدن دیگران به چشم آدم سمی، فرصت درک، مدارا و همدلی (نه ترحم و دلسوزی ) را از ما می‌گیرد و کم‌کم ما منزوی می‌شویم زیرا هر کس که نامطلوب ما رفتار می‌کند احتمالاً سمی است.
البته گاهی همین سمی‌ها از اعضای خانواده هستند. نمی‌توانیم آنها را با زدن یک دکمه حذف کنیم. در این شرایط تکلیف چیست؟ باید ما هم سمی شویم؟ من نمی‌گویم آدمهایی نیستند که رفتارهای بیمار گونه‌ای دارند اما آدمها پیچیده‌تر از آن هستند که من کل وجود آنها را با یک برچسب و صفت سمی بنامم.
روشهای تقویت خود
هم حذف آدمها به راحتی نیست و هم برچسب سمی به دیگران فرصت درک شرایط آنها و تغییرشان را می‌گیرد. در ضمن، این سمی برود. سمی بعدی می‌آید. پس بهتر است روی خودمان کار کنیم. حفظ فاصله و مرزبندی با دیگران، به نوعی بلوغ فرد را می‌رساند. اما اینکه از هر کس حالمان بد شد آن را سمی بنامیم و از او سریع فاصله بگیریم نیز می‌تواند به نوعی عادت به فرار و اجتناب از مواجهه با موقعیت‌های پراسترس باشد. شاید آرامش موقتی بدهد اما رشد نمی‌کنیم.
خود مراقبتی و تقویت عزت نفس، مرزبندی و حفظ حریم‌ها، رفتار قاطعانه و جرات‌مندانه، زندگی در مسیر ارزش‌ها، شناخت و بهبود تله‌ها یا طرحواره‌های ناسازگار، باعث می‌شود بیشتر در برابر آسیب‌های روابط، ایمن باشیم. اما در نهایت ما آسیب ناپذیر نمی‌شویم و نیستیم. حتی اگر کاملا جدا از دیگران زندگی کنیم. گاهی باید با مسئله روبرو شد و مدل رفتاری و فکری خود را تغییر داد. ممکن است ما در ایجاد مسئله، نقش نداشته باشیم اما در تکرار یا تقویت آن نقش داریم.
بهترین انتقام از افرادی که سمی می‌نامیم این است که انتقام نگیریم. توجه را بر رشد خود بگذاریم تا ناآگاهانه توسط این افراد که احتمالاً خودشان آسیب‌دیده هستند. دستکاری روانی نشویم.
