دوران کودکی ما لازم نیست که کاملاً عالی باشد تا بتوانیم بزرگسالانی منطقی و خوشحال باشیم. فقط باید، به اندازه کافی خوب باشد. عوامل لازم برای پیشرفت چیست؟ کودک نیازهای اساسی خاصی همچون: ایمنی اساسی ، ارتباط با دیگران ، خودمختاری ، عزت نفس ، ابراز وجود و محدودیت های واقع بینانه دارد.
عوامل لازم برای پیشرفت
در صورت برآورده شدن این موارد ، کودک معمولاً از نظر روانشناسی پیشرفت می کند. در مواقعی که جواب های جدی برای رفع نیازهای کودک وجود ندارد ، مشکلات ایجاد می شود.
ایمنی اساسی ( تله های زندگی: نابودی و بدبختی و سو استفاده )
برخی از نوارهای حیاتی هسته بیشتری نسبت به بقیه دارند. تله های نجات ایمنی اساسی ترین هسته ها هستند. آن ها زود شروع می شوند. حتی یک نوزاد آن ها را دارد. از نظر یک نوزاد ، احساس امنیت کاملاً مرکزی است. این یک مسئله مرگ و زندگی است. نوارهای حیاتی ایمنی اساسی شامل رفتار خانواده با کودک است. تهدید به رها شدن یا سو استفاده از طرف کسانی است که صمیمی ترین افراد هستند از کسانی که قرار است ما را دوست داشته باشند ، از ما مراقبت کنند و از ما محافظت کنند.
افرادی که در دوران کودکی مورد آزار و اذیت و آزار قرار گرفته اند بیشترین آسیب را می بینند. هیچ کجا آن ها احساس امنیت نمی کنند. آن ها احساس می کنند هر لحظه ممکن است اتفاق وحشتناکی رخ دهد کسی که دوستش دارد ممکن است به آن ها آسیب برساند یا آن ها را ترک کند. آن ها احساس آسیب پذیری و شکنندگی می کنند. به هم زدن تعادل آن ها بسیار کم طول می کشد. خلق و خوی آن ها شدید و نامنظم است، و تکانشی و خود تخریبی است.
اثرات احساس ایمنی در زندگی فرد
کودک به یک محیط خانوادگی امن و پایدار نیاز دارد. در یک خانه امن ، والدین به طور قابل پیش بینی در دسترس هستند. آن ها از نظر جسمی برای کودک مناسب هستند. هیچ کس بدرفتاری نمی کند. درگیری در حد طبیعی است. هیچ کس نمی میرد و کودک را برای مدت طولانی تنها نمی گذارد . کودکی که احساس امنیت می کند می تواند آرام شود و ناامید نشود. احساس اصلی ایمنی زمینه ساز همه چیز است. بدون این احساس ، چیز دیگری امکان پذیر نیست. ما نمی توانیم به سایر کارهای توسعه ای ادامه دهیم.
