یکی از بزرگترین مشکلات ما این است که اکثرمان چشم انداز روشنی از آنچه که می خواهیم نداریم. شاید حتی بدانیم از زندگی چه می خواهیم؟ ولی هنوز نمی دانیم چه چیزی است که ما را به عقب متمایل ساخته و از پیشرفت باز می دارد. پس بیایید هم اکنون به موانعی که در راهمان قرار دارد و ما را متوقف می سازد نظری بیافکنیم.
از زندگی چه می خواهیم؟
تقریبا اکثر ما موانعی که راهمان را به نوعی سد کرده اند در خود پیدا می کنیم. حتی پس از تذهیب نفس زیاد و حذف بسیاری از موانع هنوز لایه هایی بازدارنده از عقاید قدیمی دیده می شوند. بسیاری از ما آن چنان خود را خطاکار می پنداریم. که حتی باور کرده ایم شایستگی خوبی ها را نداریم و نخواهیم داشت. اگر ایراد و خطایی در خودمان پیدا کنیم. در پی آن سریعا به دنبال عیب یابی از دیگران هستیم.
اگر همچنان به گفتن (من این را نمی توانم انجام دهم چون مادرم یا پدرم می گوید.) ادامه دهیم. نشان دهنده ی این است که در حقیقت هنوز بزرگ نشده ایم. نیاز به مراقبت این و آن داریم. حالا می خواهیم غل و زنجیرها را باز کنیم. تا شاید مطلبی یاد بگیریم که قبلا آن را درک نکرده بودیم. شاید یک جمله از این مطالب عامل شکل گیری فکری جدید شود.
تلاش برای رسیدن به هدف
تصور کنید چه قدر جذاب خواهد بود اگر هر روز فکر تازه ای یاد بگیرید. که به شما در رهایی از شرایط گذشته کمک کند. باعث ایجاد نظم و هماهنگی در زندگی شما شود. هنگامی که از چگونگی جریان یافتن مراحل زندگی آگاه باشید و آن را درک کنید. بهتر می توانید مسیر دلخواه زندگی خود را معین کنید. اگر انرژی و توانتان را در راه شناخت خود صرف کنید. سرانجام آن موضوعات و مشکلاتی ر ا که نیاز به حل کردنشان است. به چشمی دیگر که حاکی از پختگی و شناخت می باشد خواهید دید.
همه ما درگیر نوعی تلاش و مبارزه ایم. زندگی هیچ کس خالی از این تلاش نیست. در غیر این صورت هدف از آمدن به این کلاس درس که زمین نام دارد. چه می تواند باشد؟ برای بعضی هدف تأمین سلامتی است. برای گروه دیگری مبارزات رفتاری و اجتماعی یا مبارزات شغلی یا مالی مطرح است. در این میان عده ای کاملاً غرق در این موضوعات شده اند و عده ی دیگری کمتر.
