برای اینکه صحبت کردن با کودک تاثیرگذار باشد کلمات باید دارای بار احساسی و هیجانی باشند. بسیاری از والدین گله می‌کنند که فرزندانشان با آنها حرف نمی‌زنند دلیلش این است که پدر و مادر بیش از اندازه نصیحت و سخنرانی می کنند. به خصوص اگر بچه ها احساس کنند که پدر و مادرشان می‌خواهند با سخنرانی و توضیح آنها را به انجام دادن کاری ترغیب کنند. در برابر آن مقاومت می‌کنند در این موقعیت سخنرانی کردن نه تنها بی فایده است بلکه نتیجه عکس می‌دهد.
صحبت کردن با کودک
جملات با بار منطقی و عقلانی معمولا تاثیر کمتری دارند. مثلا وقتی می خواهیم کودکی را متقاعد کنیم که به تنگ ماهی دست نزند می‌توانیم به شکل مختلف بگویم. اگر به تنگ ماهی دست بزنی، میفته زمین میشکنه. تکه هایش میره توی پات و مجبور می شیم بریمت دکتر (منطقی). اگر به تنگ ماهی دست بزنی و از دستت بیفته مامان کلی نگران میشه که یوقت شیشه توی پات فرو نره و دردت نگیره (عاطفی). اما بسیار دقت داشته باشید که کلماتی را که به کار می برید طوری نباشه که احساس تحقیر و عذاب وجدان را در کودک ایجاد کنه.
اصرار بر کنترل کودک برای اینکه دقیقا همانی بشود که ما می خواهیم دو نتیجه در پی خواهد داشت.
- یک ربات حرف گوش کن و همیشه تسلیم خواهیم داشت
- یک آشوبگر و یاغی که هر مرزی را در می شکند.
نتیجه وسواسها و اصرارهای بی مورد والدین بر آنچه الگوی از پیش ساخته تربیتی خود ساخته اند. این دو مورد است و حد وسطی هم ندارد. پس اولاً هیچگاه لباس از پیش بریده ای را برای تربیت کودکمان قواره نکنیم. ثانیاً روی نسخه های تربیتی خود و دیگران اصرار بیش از اندازه نداشته باشیم. شاید این نسخه متناسب با کودک ما نباشد.
آیا شما به اندازه ی کافی با فرزندتان حرف می‌زنید؟
داشتن مکالمه مناسب با کودکتان می‌تواند سرعت رشد مغزی او را افزایش دهد. اما چه مکالمه‌ای؟ دانشمندان معتقدند فرایند گفتگو از تعداد یا دشواری کلمات گفتگو برای کودک کمک کننده‌تر است. راشل رومئو، فارغ‌التحصیل دانشگاه هاروارد و MIT می‌گوید: «مهم این نیست که فقط با کودک خود حرف بزنید. بلکه این است که “با یکدیگر” گفتگو کنید.» به‌عنوان والدین یک کودک اهمیت درگیر کردن او در مکالمات معنادار را جدی بگیرید .
روش داشتن فرزند حرف شنو
با او واضح و شفاف صحبت کنید. به او بگویید که چه کاری می خواهید انجام دهد؟ به او بیاموزید که چگونه آن کار را انجام دهد؟ مثلاً وقتی از فرزندتان می خواهید اطاقش را مرتب کند. طریقه ی انجام این کار را نیز برایش بازگو کنید. لطفا تختت را مرتب کن. لباسهای کثیف را داخل حمام و لباسهای تمیز را در کمد بگذار. اسباب بازیها را روی قفسه و کتابها را در جای خود قرار بده. در این صورت کودک می داند از کجا و چطور شروع کند وقتی او نداند که منظور شما چیست؟ نمیتواند فرمان شما را اجرا کند. این امر باعث سو تفاهم شما شده و تصور میکنید که او لجبازی میکند و حرف گوش نمیکند.
