اختلال مسخ و انواع آن چیست؟ اختلالات مسخ به دو دسته تقسیم می شوند . اول اختلال مسخ واقعیت یا دگرسان بینی محیط و دوم اختلال مسخ شخصیت یا دگرسان بینی خود است.
اختلال مسخ و انواع آن
مسخ واقعیت نوعی تغییر و دگرگونی در ادراک و تجربه ما نسبت به دنیای بیرونی است. به شکلی که جهان پیرامون به نظرمان غیر واقعی است. از دیگر نشانه های این اختلال فقدان خودانگیختگی در احساسات فرد نسبت به زندگی است. مسخ واقعیت یا دگرسان بینی محیط، نوعی تجربه ذهنی نسبت به غیر واقعی بودن محیط پیرامون است. در حالی که مسخ شخصیت یا دگرسان بینی خویشتن، نوعی تجربه ذهنی نسبت به غیر واقعی بودن هویت است.
اگر چه اکثر محققان کنونی به دگرسان بینی نسبت به محیط یا مسخ واقعیت. و دگرسان بینی نسبت به خویشتن یا مسخ شخصیت به عنوان دو سازه مستقل از هم می نگرند. اما هستند کسانی که تمایلی به جدا دانستن این دو اختلال ندارند. هر چند باید اشاره کرد که خیلی اوقات علایم هر دو اختلال با هم نمایان می شوند. چرا که تجربه پدیدارشناختی نسبت به خود، دیگران و جهان یک کل به هم پیوسته می باشد.
تشخیص اختلالات مسخ
زمانی که فرد به طور پیوسته و به طور مکرر علایم مسخ واقعیت و مسخ شخصیت را دارد. در این حالت تشخیص اختلال مسخ واقعیت و اختلال مسخ شخصیت می دهیم. اما زمانی که علایم این دو حالت مسخ، به صورت موقت و گذرا و در برخی موقعیت های خاص ظاهر می شوند. اختلال محسوب نمی شود. در این حالات موقتی و گذرا معمولاً فرد دارای شرایطی که اضطراب، استرس و تنش روانی بالایی را دارند. مسخ واقعیت در حالت مزمن ممکن است ناشی از کارکرد غیر عادی گیجگاهی پس سری مغز باشد. در این حالت انگار که فرد توسط حجابی نامرئی از جهان پیرامونش جدا شده است.
احساس جدا شدن و فاصله گرفتن از محیط و موقعیتی که در آن قرار گرفته است دارد. افرادی که دچار این حالت می شوند دایماً از یکنواختی و سکون هیجانی در زندگی شکوه می کنند. واکنش عاطفی آنها نسبت به بازشناسی بصری افرادی که دوستشان دارند به طور چشمگیری کاهش می یابد. احساسات آشنا پنداری احساس تجربه یا آشنایى قبلى با شخص یا مکان جدید و غریبه پنداری به یاد نیاوردن اشخاص و مکانهایی که آشنایی قبلی در خصوص آنها وجود داشته است. در این افراد بسیار رایج است. در این حالت مکان های آشنا به نظر غریبه، عجیب و غریب و وهمی و خیالی می رسند.
اثرات اختلال مسخ
این اختلالات ادراکی ممکن است در سایر حواس پنجگانه فرد نظیر حس چشایی، شنوایی و بویایی اش نیز دیده شود. به این صورت که زمانی که فرد در حالت مسخ واقعیت قرار دارد. یادآوری فرد مختل شده است. و کارکرد تشخیصی فرد موقتاً از کار بیفتد. مسخ واقعیت همچنین در شرایطی که نگرانی و فشار دایمی بر روی فرد وجود داشته باشد. به نحوی که فرد به هیچ عنوان قادر به کنترل و از بین بردن این شرایط دشوار نباشد معمولاً رخ می دهد.
مسخ واقعیت باعث اختلال در عملکرد یادگیری فرد می شود. افرادی که از این اختلال رنج می برند جهان پیرامون شان را گویی که در یک صفحه تلویزیون در حال تماشا هستند می بینند. این احساس و سایر احساساتی که با این اختلال در ارتباط هستند. به مرور زمان سبب ایجاد نوعی از خود بیگانگی در فرد شده و باعث می شود که بین او و دیگران فاصله افتد.
