رشد شناختی چیست؟ رشد شناختی به معنای رشد توانایی تفکر و استدلال است. کودکان ۶ تا ۱۲ ساله معمولاً به روش های مشخص فکر می کنند. این می تواند شامل مواردی مانند نحوه ترکیب، جدا سازی، نظم دهی و تبدیل اشیا و اعمال باشد.
رشد شناختی چیست؟
نمونه ای از رشد شناختی زمانی که نوزادان شروع به تشکیل مهارت های حافظه می کنند. و می توانند صدای والدین خود را به خاطر بیاورند یا چهره آنها را تشخیص دهند. در نوجوانی، رشد حافظه به نوجوان اجازه می دهد تا مفاهیم پیچیده ریاضی را حل کند. به راحتی اطلاعات را بازیابی کند.
رویکرد رشد شناختی در رشد کودک چیست؟
رشد شناختی به این معناست که کودکان چگونه فکر می کنند. یاد میگیرند و چیزها را کشف می کنند. این رشد دانش، مهارت ها، حل مسئله و تمایلات است. که به کودکان کمک می کند تا در مورد دنیای اطراف خود فکر کنند و درک کنند. رشد مغز بخشی از رشد شناختی است. یک مثال خوب از یادگیری شناختی، تمرین بازتاب است. هنگامی که افراد باید در مورد یادگیری خود فکر کنند. به آنها فرصت داده می شود تا بین اطلاعاتی که قبلا می دانستند. و اطلاعات جدید ارتباط برقرار کنند. در نتیجه درک عمیق تری از اطلاعات جدید ایجاد کنند.
رابطه تلویزیون و رشد شناختی و یادگیری در کودک
تماشای تلویزیون بدون توجه به محتوای آن، تأثیرهای نامطلوب متعددی بر یادگیری کودک می گذارد. به این ترتیب که:
- اولا باعث بی قراری شده، تمرکز کردن را مشکل می کند. کودکانی که بیش از ۴ ساعت در روز تلویزیون تماشا می کنند. معمولا نمی توانند بیشتر از چند دقیقه با بازی یا پازل معین سرگرم شوند. علت این امر احتمالا این است که تغییر دائم صحنه های تلویزیون توانایی آنان را برای پرداخت به یک فعالیت معین مختل می کند.
- دوم اینکه برخلاف انتظار بیشتر والدین، نتیجه تحقیقات حاکی از آن است که دایره لغات کودکانی که زمان درازی تلویزیون می بینند. به گستردگی آن هایی که کمتر تلویزیون می بینند نیست. چون کودکان برای یادگیری لغات جدید باید چیزی را که می شنوند تمرین کنند.
- سوم، تلویزیون در یادگیری روش مطالعه و خواندن، اختلال ایجاد می کند. برخی تحقیقات نشان داده وقتی تلویزیونی وارد خانه ای می شود. مهارت های کتاب خوانی در کودکان آن خانه کندتر از کودکانی است که تلویزیون ندارند.
- چهارم، تماشای زیاد تلویزیون موجب می شود جاذبه دنیای اطراف برای کودک کمتر شود. وقتی کودک ساعت ها در حالی که جذب جریان فیلم شده بی حرکت می نشیند. بیشتر از اینکه مشتاق یا کنجکاو یا خلاق شود. منفعل می شود. در این حال، بیشتر مطالبی که کودک جذب می کند به درستی طبقه بندی نمی شود. بیشتر گیجش می کند. بنابراین، یادگیری مؤثر اتفاق نمی افتد.
