اختلال اضطراب عمومی چیست؟ اختلال اضطراب عمومی یک اختلال روانشناختی است که با نگرانی مداوم و غیرقابل کنترل در مورد مسائل مختلف همراه است. افراد مبتلا به این اختلال تمایل دارند مسائل را بزرگتر و پیچیده‌تر از واقعیت در نظر بگیرند. اغلب با نگرانی های زیاد، استرس و نگرانی مزمن روبرو هستند.
اختلال اضطراب عمومی چیست؟
اختلال اضطراب عمومی ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود. که می‌تواند شامل عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی باشد. برخی از عوامل احتمالی شامل موارد زیر می‌باشند:
- عوامل ژنتیکی: مطالعات نشان داده‌اند که وجود اختلالات اضطراب در خانواده‌ها ممکن است به احتمال ابتلا به اختلال اضطراب عمومی در افراد دیگر منجر شود. به عبارت دیگر، ترکیبی از ژن‌ها و عوامل محیطی می‌تواند نقشی در ایجاد این اختلال داشته باشد.
- محیط و تربیت: تجربیات و محیط روانی کودکی می‌تواند بر توسعه اختلال اضطرابی تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال، تجربه سختی ممکن است در کودکی (مانند آسیب های روحی، جدایی از والدین و فشارهای اجتماعی) می‌تواند احتمال ابتلا به اضطراب را افزایش دهد.
- تغییرات شیمیایی مغزی: تحقیقات نشان داده است که تغییرات در شیمیایی مغزی و نوروترانسمیتر‌ها نقش مهمی در ایجاد اختلال اضطرابی دارند.
- رویدادهای استرس زا: رویدادهای استرس زا مانند مرگ عزیزان، ازدواج، اختلالات مالی، مشکلات شغلی و بیماری می‌تواند باعث ایجاد یا تشدید اختلال اضطرابی شود.
- ترکیبی از عوامل: بسیاری از اوقات، ایجاد اختلال اضطرابی نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است.
همچنین، مصرف مواد مخدر، الکل یا سایر مواد معتادکننده نیز می‌تواند اختلال اضطراب را تشدید کند یا منجر به ایجاد آن شود.
نشانه های اختلال اضطراب عمومی شامل موارد زیر می‌باشد:
- نگرانی مداوم و غیرقابل کنترل
- خستگی، بی‌خوابی و ناراحتی
- تنش عضلانی، لرزش و عرق سرد
- افکار منفی و پیش بینی های ناامیدکننده
- مشکلات در تمرکز و حافظه
- ترس از انتقاد و رفتارهای دیگران
- احساس بی ثباتی و ناتوانی در مدیریت استرس
درمان اختلال اضطراب عمومی
درمان اختلال اضطراب عمومی معمولاً شامل یک ترکیب از روش های مختلف است که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- روان درمانی: روان درمانی، به ویژه روش های مبتنی بر شناخت، می‌تواند به شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی کمک کند. به افراد کمک می‌کند با نگرانی‌ها و استرس‌های خود بهتر کنترل کنند.
- داروها: در برخی موارد، پزشکان ممکن است داروهای ضد اضطراب یا آنتی دپرسانت ها را تجویز کنند. تا به کنترل علائم اضطراب کمک کنند. این داروها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.
- مدیتیشن و تمرینات تنفسی: تمرینات آرامش بخش مانند مدیتیشن، یوگا و تمرینات تنفسی می‌تواند به کاهش استرس و افزایش آرامش و تمرکز کمک کند.
- تغییرات در سبک زندگی: فعالیت‌های ورزشی منظم، تغذیه سالم، خواب کافی و مدیریت بهینه استرس می‌تواند به بهبود اضطراب کمک کند.
- پشتیبانی اجتماعی: حمایت از خانواده، دوستان یا گروه‌های حمایتی می‌تواند در مدیریت اضطراب مؤثر باشد.
مهمترین نکته این است که هر فرد ممکن است به روشهای مختلف بهبود یابد. بنابراین مهم است که با مشاوره پزشک یا روانشناسی، یک برنامه درمانی مناسب برای شما تعیین شود. همچنین، به اشتراک گذاشتن تجربیات و نگرانی‌های خود با افراد نزدیک نیز می‌تواند در فرایند بهبود کمک کند.
