یک اصل مهم را فراموش نکنید. پدر و مادر قرار نیست بی نقص باشند. انسان بی نقص وجود ندارد. مسئولیت مانند لیوان کاغذی در دست انسان است. آنرا شل نگه داریم رها می شود. و اگر سفت نگه داریم لیوان له میشود. مانند درجه دمای بدن انسان که بالاتر و پایینتر از حد برای انسان کشنده ست. پس تعلیم و تربیت کودک را تبدیل به وسواس نکنیم که فرزندمان از پا در خواهد آمد.
تعلیم و تربیت کودک
در دنیایی که امروزه در آن زندگی می کنیم گاهی اوقات، تربیت کودک می تواند واقعاً دلهره آور باشد. تربیت فرزندان در درجه اول به معنای تامین نیازهای اولیه آنهاست. اما چیزهای بیشتری را نیز شامل می شود. تربیت کودک به زمان، تلاش و عشق زیادی نیاز دارد. و داشتن حس دلسوزی و مسئولیت پذیری نیز مهم است. این وظیفه ممکن است گاهی اوقات سخت باشد. اما به یاد داشته باشید که هر روز فرصت جدیدی برای یادگیری چیزهای مهم برای تربیت فرزند شما است. یک برنامه تربیتی تهیه کنید.
قانون تربیت چیست؟
قاعده تربیتی ده به یک است. به این صورت که ده تا جمله بچه می گوید. یک جمله پدر و مادر. وقتی بچه نوجوان می شود و با مسائل پیچیده روبرو می شود این قاعده بیست به یک می شود. یعنی روزی که شما به عنوان پدر و مادر وقتی یک جمله حرف می زنید. تا نوجوان شما بیست جمله نگفته است شما حق ندارید جمله دوم را مطرح کنید. نوجوانتان را بشنوید.
سن فرزندتان را فراموش نکنید.
یکی از اشتباهاتی که پدر و مادرها مرتکب میشن اینه که سن فرزندشون رو در نظر نمی گیرند. یه وقتا از یه کودک دو ساله انتظار دارن به هر قیمتی که شده ادرار خودش رو کنترل کنه. اگر نکنه اونو بشدت کتک می‌زنن. یه وقتا از نوجوان ۱۳ ساله انتظار دارن مشکلات زناشویی اونها را حل کنه. مراقب مامان یا باباش باشه. و مثل خبرچین ها اطلاعات ببره و بیاره یا جاسوسی کنه. یا برعکس یه وقتا با جوان ۲۰ ساله مثل یک کودک ۵ ساله رفتار می‌کنن. می خوان همه کارهاش رو کنترل کنند. چه فرزندمون رو بزرگتر و چه کوچکتر از اون چیزی که هست تصور کنیم اشتباه کردیم. متاسفانه بعضی از والدین بار‌های روانی خودشون رو به کودکان منتقل می‌کنن. جلوی اونها دعوا می‌کنن و آنها را می‌ترسونن یا ناامن می‌کنن. اونها گمان می‌کنن کودک هم مثل خودشون فکر میکنه و موضوع رو فراموش میکنه در حالی که اینطور نیست.
