عوامل اضطرابآور در کودکان چیست؟ کودکان ممکن است در سنین مختلف نسبت به چیزهای مختلف احساس اضطراب کنند. بسیاری از این نگرانی ها بخشی طبیعی از بزرگ شدن هستند.
عوامل اضطرابآور در کودکان
از سن حدود ۶ ماهگی تا ۳ سالگی برای کودکان خردسال بسیار رایج است که اضطراب جدایی داشته باشند. آنها ممکن است در هنگام جدا شدن از والدین یا مراقبان خود دچار چسبندگی شوند و گریه کنند. این یک مرحله طبیعی در رشد کودک است و باید در حدود ۲ تا ۳ سالگی متوقف شود.
همچنین برای کودکان پیش دبستانی ایجاد ترس یا فوبیای خاص رایج است. ترس های رایج در دوران کودکی شامل حیوانات، حشرات، طوفان، ارتفاع، آب، خون و تاریکی است. این ترس ها معمولاً به تدریج به خودی خود از بین می روند.
ورود به موقعیتهای اجتماعی و اضطراب
ممکن است مواقع دیگری در زندگی کودک وجود داشته باشد که احساس اضطراب کند. به عنوان مثال، بسیاری از کودکان هنگام رفتن به مدرسه جدید یا قبل از امتحانات احساس اضطراب می کنند. برخی از کودکان در موقعیت های اجتماعی احساس خجالتی می کنند و ممکن است در این زمینه نیاز به حمایت داشته باشند. شروع دوره متوسطه نیز می تواند دشوار باشد. مدرسه بزرگتر است، فرزند شما باید دوستان جدیدی پیدا کند و مسئولیت مدیریت روز خود را بر عهده دارد.
چه زمانی اضطراب مشکل ساز است؟
اضطراب زمانی برای کودکان به یک مشکل تبدیل می شود که شروع به ایجاد مشکل در زندگی روزمره آنها کند. اگر در زمان امتحان به مدرسه ای بروید. همه بچه ها مضطرب می شوند. اما برخی ممکن است آنقدر مضطرب باشند که نتوانند آن روز صبح به مدرسه بروند.
اضطراب می تواند شروع به ایجاد مشکلاتی برای کودک شما کند که بسیار شدید است یا بدتر می شود و از بین نمی رود. مانع فعالیت های روزانه می شود و مانع از انجام کارهایی می شود که از آنها لذت می برد.
عوامل اضطرابآور در کودکان
اضطراب شدیدی مانند این می تواند به سلامت روانی و عاطفی کودکان آسیب برساند و بر عزت نفس و اعتماد به نفس آنها تأثیر بگذارد. آنها ممکن است گوشه گیر شوند و برای اجتناب از چیزها یا موقعیت هایی که آنها را مضطرب می کند، تمام تلاش خود را بکنند.
چرا کودک باید با اضطراب کنار بیاید؟
به عنوان والدین، ممکن است وسوسه شوید که فرزندتان را از موقعیت های استرس زا دور کنید. معمولاً بهتر است به کودکان نشان دهید که چگونه با احساسات خود کنار بیایند. حذف آنها از وضعیت یک راه حل موقت است. آموزش تکنیک های مقابله ای به آنها در موقعیت های استرس زا آینده کمک خواهد کرد.
اصول مهم در تربیت کودک مضطرب
به عنوان والدین، شما می خواهید احساسات فرزندتان را بدون تشدید اضطراب او بشناسید. که می تواند دشوار باشد. این اصول را در نظر داشته باشید:
- صادق باشید. اگر فرزند شما نگران چیزی است که واقعاً ممکن است اتفاق بیفتد، قول ندهید که چنین نخواهد شد. در عوض، احساسات فرزندتان را بشناسید و به او اطمینان دهید که حالش خوب است.
- اجازه دهید فرزندتان احساسات خود را تجربه کند. هنگامی که اضطراب اتفاق می افتد، کودک خود را تشویق کنید تا آن را از بین ببرد. مواجهه با ترس ها معمولا آنها را کاهش می دهد. درمانگران این را “منحنی عادت” می نامند.
- از طریق احتمالات فکر کنید. به فرزندتان کمک کنید تا از راههایی برای مدیریت موقعیتهای منفی فکر کند.
- الگوی رفتارهای مقابله ای بچه ها هشیار هستند. مدام در مورد استرس صحبت نکنید. اجازه ندهید فرزندتان ببیند که اضطراب را به روش های ناسالم مدیریت می کنید. در عوض، بگویید: من کمی نگران بودم، اما همه چیز خوب شد.